Depresja u dzieci i nastolatków. Na co zwracać uwagę?

Objawy depresji obserwowane u dzieci i nastolatków przypominają objawy charakterystyczne dla dorosłych, jest jednak wiele odmiennych objawów charakterystycznych tylko dla tej grupy wiekowej. Przyjmuje się, że na depresję cierpi kilka procent dzieci, więc dane statystyczne podawane przez NFZ ( 8 tys. dzieci) są liczbą niedoszacowaną.

 

Depresja dziecięca, często wygląda inaczej, niż w przebiegu choroby u osób dorosłych. Dzieci, po pierwsze prawie nigdy nie są smutne, nastrój jest u nich zmienny. Po drugie bardzo rzadko są głęboko smutne, częściej są rozdrażnione, zirytowane, łatwo płaczą, łatwiej wpadają w złość, jednak należy pamiętać, że pozytywne wydarzenie może ten nastrój zdecydowanie poprawić. Dodatkowo trudności w funkcjonowaniu, często u dzieci przyjmują postać trudności wychowawczych, niewywiązywania się z obowiązków, drażliwości.

 

Objawy depresji u dzieci

• Zaburzenia nastroju
• Smutek 

• Przygnębienie 

• Rozpacz 

• Płaczliwość 

• Napady złości 

• Drażliwość 

• Zmienność, chwiejność nastroju 
• Zaburzenia aktywności
  • Niechęć, odmowa chodzenia do szkoły 

  • Spadek wydolności w nauce 

  • Nieumiejętność, niechęć do zabawy 

  • Tendencje do izolacji
• Lęk
  • Poczucie braku bezpieczeństwa 

  • Lęk przed szkołą 

  • Lęk o bliskich 

• Zaburzenia somatyczne
• Zanieczyszczanie się 

• Bóle głowy 

• Bóle brzucha 

• Zaburzenia snu 

• Zaburzenia łaknienia 

• Skargi hipochondryczne 


 

Dodatkowo zwróć uwagę czy u Twojego dziecka występuje nadmierne pobudzenie psychoruchowe oraz czy ono zaangażowane w wybraną aktywność, np. w grę na komputerze.

 

Jeśli objawy utrudniają dziecku funkcjonowanie w ważnych obszarach jego życia (szkoła, dom, grupa rówieśnicza) lub/i utrzymują się dłużej niż 2 tygodnie, NALEŻY ZGŁOSIĆ SIĘ PO FACHOWĄ POMOC.

 

 

 

Zaburzenia depresyjno –lękowe w adolescencji

• Zaburzenia nastroju: najczęściej obniżenie nastroju, może być zmienność nastroju
• Podwyższony poziom lęku 

• Zaburzenia w sferze poznawczej: trudności w uczeniu się, niepowodzenia szkolne, trudności w skupieniu uwagi 

• Poczucie małej wartości 

• Przekonanie o nieskuteczności własnych przekonań i nieuchronności niepowodzeń
• Uczucie nudy 

• Niemożność znalezienia przyjemności 

• Obniżenie poziomu aktywności maskowane jest przez dysforię i zaburzenia zachowania 

• Trudności w rozpoczęciu działania 

• Łatwe męczenie się 

• Trudności w rannym wstawaniu 

• Późne kładzenie się spać 

• Lepsze funkcjonowanie w godzinach wieczornych 

• Często zaniedbania w staraniu się o wygląd zewnętrzny i higienę osobistą 

• Zachowania samobójcze 

• Dolegliwości somatyczne 


 

 

Możliwe formy pomocy

 

Skorzystaj z konsultacji u lekarza wyspecjalizowanego w psychiatrii dzieci i młodzieży, ewentualnie zgłoś się do psychologa lub lekarza pediatry, który w razie potrzeby przekieruje dziecko na konsultację psychiatryczną.

 

Sytuacją, w której należy bezwzględnie i natychmiastowo poszukiwać pomocy lekarza psychiatry jest zagrożenie samobójstwem.

 

ROZMAWIAJ Z DZIECKIEM O JEGO SAMOPOCZUCIU. DZIECKO CZĘSTO SAMO SYGNALIZUJE, ŻE NIE RADZI SOBIE ZE SWOIMI EMOCJAMI.

Szukaj pomocy i wsparcia. Leczenie depresji u dzieci i młodzieży wymaga zaangażowania rodziców !!!!