Aktualności

          • UWAGA

          • Od dnia 25 maja 2020 r. w Szkole Podstawowej im. Obrońców Kępy Oksywskiej będą prowadzone zajęcia opiekuńczo-wychowawcze dla uczniów klas I-III. Wiadomość w tej sprawie dla rodziców dzieci klas I-III została przesłana poprzez portal Librus. 


            Procedura do pobrania: procedury_covid_szkola.pdf​​​​​​​

          • UWAGA - WIADOMOŚĆ W SPRAWIE OTWARCIA PRZEDSZKOLA OD 25 MAJA 2020 R.

          • Procedura do pobrania: cowid_procedura_przedszkole_(3).pdf​​​​​​​

            Informujemy, iż rodzice, którzy są zainteresowani przyprowadzeniem dzieci do przedszkola od 25 maja 2020 r. zobowiązani są, by do czwartku tj. 21.05.2020 r. do godziny 13:00 przesłać na adres szkoły podpisane załączniki do powyższej procedury. Informację należy wysyłać wyłącznie na adres: sekretariatdebogorze@interia.pl w tytule wiadomości wpisująć "oświadczenie pobytu dziecka w przedszkolu na następny tydzień". 

          • Rodzicielstwo w czasach #zostańwdomu.

          •  „Potrafię się zatrzymać… ale jak to zrobić?!”

            Potrafię się zatrzymać – ale jak to zrobić... kiedy koronawirus się rozprzestrzenia?

            Otaczają nas hasztagi #zostanwdomu, #czassiezatrzymal. Cóż, czas z pewnością nie zatrzymał się dla naszych dzieci. Ich rozwój nie uległ zatrzymaniu. Pozostają tak samo, a być może nawet bardziej niż dotychczas ciekawe świata, eksplorujące, dążące do niezależności, domagające się naszej uwagi i spełniania ich potrzeb. To trudna sytuacja emocjonalna dla dorosłych, bo doświadczają podwyższonego napięcia związanego z lękiem, bezradnością i niepewnością. Fakt, że nikt nie wie, ile jeszcze będzie trwała taka sytuacja epidemiologiczna, sprawia, że organizm człowieka może działać na najwyższych obrotach, bo cały czas z włączoną reakcją stresową (która uruchamia się w odpowiedzi na trudną, kryzysową sytuację i powinna się zakończyć wraz z pokonaniem kryzysu). Ale kryzys nie mija…

            Dzieci mają prawo nie rozumieć tej sytuacji. Widzą jednak, że rodzice są zdenerwowani, może bardziej niż zwykle napięci czy zamyśleni. Dzieci doświadczają też wielu zmian w życiu codziennym: nie chodzą do przedszkola, nie mogą spotkać się z babcią, mama pracuje przy komputerze, a tata chwilowo nie pracuje w ogóle. Reakcją dziecka może być znużenie, niezadowolenie, większa niż zazwyczaj trudność w regulowaniu swoich emocji.

            W kontekście epidemii i tego, jak wpływa ona na nasze emocje, częściej niż zazwyczaj może zdarzyć się, że reakcją na niepożądane zachowanie dziecka będzie wybuch, “wyjście z siebie”. Przyjrzyjmy się, co może rodzic robić dla siebie, by zadbać o swoje emocje i zatrzymać się, aby nie dać dziecku klapsa.

             

            Zajmij swój mózg, obniż napięcie

            Twoje dziecko wpada w złość, histerię, krzyczy, wrzeszczy, tupie, a Ty czujesz, że jeszcze kilka sekund i zaczniesz robić to samo? Za taką reakcję odpowiada najbardziej „prymitywna”, najstarsza część naszego mózgu, która aktywuje się i przejmuje dowodzenie nad działaniem, uznaje tę sytuację za zagrożenia i włącza reakcję „Uciekaj albo walcz”. Kontrolę przejmuje układ limbiczny, czyli emocje biorą górę nad rozsądkiem. Dziecko wyczuwa narastające zdenerwowanie rodzica, które pobudza jeszcze bardziej dziecko, a na pewno nie pomaga się uspokoić. Jak przerwać to błędne koło? Zajmij swój mózg – daj mu zadanie do wykonania, które uruchomi część odpowiedzialną za myślenie, analizę, liczenie. Ważne, aby nie była to czynność automatyczna, tylko coś, co każe Twojemu mózgowi wyhamować.

            • Zmień pozycję ciała, np. poprzez obrót, krok w tył.
            • Weź kilka głębokich wdechów – świadomy, głęboki oddech przełącza nasz mózg na „racjonalny” tor.
            • Licz od 100 do tyłu, co 3, co 7, wymieniaj wszystkie liczby pierwsze.
            • Wymieniaj przystanki autobusowe linii, którą dojeżdżasz do pracy.
            • Sprawdź, czy pamiętasz królów polskich zaczynając od Bolesława Chrobrego.
            • W myślach śpiewaj piosenkę, podkładając pod znaną Ci melodię śmieszne lub absurdalne słowa, czy przekleństwa (obniżają poziom złości i bólu).
            • Pozbądź się nadmiaru energii – jeśli możesz dziecko zostawić z drugą osobą, wyjdź do innego pomieszczenia, wykrzycz złość, zrób przysiady, energiczne wymachy rękoma.

             

            Zorientuj się, co czuje i czego potrzebuje dziecko

             

            Dziecko ma niedojrzały układ nerwowy i trudno mu regulować emocje, których doświadcza. Dodatkowo na jego stan silnie wpływają inne bodźce stresujące, takie jak głód, zmęczenie, hałas, silne światło, obecność wielu osób.

            • Zadaj sobie pytanie: co wywołało taką reakcję dziecka, co jest jego problemem, co oznacza dla niego ta sytuacja?
            • Zastanów się jak, dziecko może przeżywać sytuacje związaną z koronawirusem, co się zmieniło w jego rutynie, wśród najbliższego otoczenia? Jaki to może mieć wpływ na dziecko, na jego emocje?
            • Nazwij emocje dziecka, powiedz: „Wydaje mi się ze to mogło Cię zezłościć”, “Ojej, chyba bardzo się przestraszyłeś?”.
            • Obserwuj dziecko, gdy widzisz, że zbliża się do granicy swojej wytrzymałości (np. pod koniec dnia), zareaguj – weź na ręce, zainteresuj czymś, nazwij jego stan: “Chyba masz już dość na dzisiaj, jesteś zmęczony, brakuje Ci naszych długich spacerów?”
            • Rozładuj sytuację śmiechem, wierszykiem (ale pamiętaj, aby porozmawiać z dzieckiem, o tym, co wywołało jego złość – aby śmiech nie stał się sposobem na tłumienie emocji).

             

            Rzuć sobie koło ratunkowe

            Poszukaj myśli, sentencji, perspektywy, która Cię zatrzyma, pozwoli spojrzeć inaczej na to, co się dzieje. Może to być:

            • Szukanie korzyści z danej sytuacji, np. kiedy dziecko wyrzuci talerz z jedzeniem: „To dobrze się składa, bo miałam umyć podłogę”; kiedy dziecko zbije kubek: „Świetnie, mogę kupić nowy”.
            • Powtarzanie sobie: „Dziecko potrzebuje uwagi, a nie uwag”.
            • Zadanie sobie pytania: „A co, jeśli oczekiwania dziecka są ok i nic się takiego nie stanie, jeśli je spełni?” – gdy dziecko na coś się upiera, koniecznie chce się ubrać w pelerynę, choć na zewnątrz jest ciepło i słońce.
            • Powiedzenie sobie: „Czy w skali świata to jest naprawdę ważne?”.
            • Powiedz w myślach i/lub na głos, co czujesz w tym momencie.
            • Powiedzenie sobie „To nie moje dziecko sprawia mi kłopoty, to ja mam kłopot (z jego zachowaniem)”.
            • Powiedzenie sobie, że to chwilowe. Jest takie porzekadło: „Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija”. Albo koronawirus!

             

            Pod ostrzałem spojrzeń

            Czas wymuszonego i przedłużającego się przebywania w domu, bez wiedzy, kiedy to się skończy, może oznaczać, że większość trudnych sytuacji ma miejsce w domu, nie w sklepie czy parku. W związku z tym, być może częściej pojawi się myśl: “Co pomyślą sobie sąsiedzi, kiedy Kasia tak drze się, jakbym robiła jej krzywdę, może zaraz wezwą policję, albo powiadomią OPS”.

            • Powtarzaj sobie: „To mój wybór jak się zachowam, to ja wiem co tu się dzieje i czego potrzebuje moje dziecko”, “To naturalne, że złości się i krzyczy, przecież nie pozwalam mu na kolejną bajkę”.
            • Przywołaj sobie swoją perspektywę, jak bardzo Tobie brakuje wyjścia ze znajomymi do restauracji, do kina, innych aktywności, które dotąd były Twoją przyjemnością i odskocznią. Może to pomoże Ci spojrzeć  z empatią na dziecko w tej trudnej sytuacji i przekieruje myśli oraz emocje w stronę rozczarowanego malca, a nie obserwujących przechodniów czy spojrzeń z okien mieszkań.
            • Jeśli ktoś krytykuje to, jakim rodzicem jesteś, komentuje Twoje trudne momenty z dzieckiem i wyciąga wnioski jedynie na podstawie słyszanych dźwięków, powtarzaj sobie: „To ta osoba ma z tym problem, to są jej emocje, nie moje. Ja poczekam, aż moje dziecko się wyciszy, pomogę mu z tym”.

            Takie ograniczenie przestrzeni, zawężenie granic i brak wyboru sposobu spędzania czasu tak, jakby się chciało, może być bardzo trudną sytuacją dla dziecka, jak i rodzica. Jednak to dziecko ma najmniejsze możliwości radzenia sobie z tą sytuacją, potrzebuje osoby dorosłej, aby pomogła mu regulować napięcie emocjonalne związane z nowymi, przedłużającymi się dla niego ograniczeniami.

             

            Higiena rodzica i profilaktyka złości

            Tak, jak złość dziecka może „zarazić” Ciebie i wprawić w ruch błędne koło emocji, tak Twój spokój pomaga dziecku w regulowaniu swoich uczuć. Ale jak mówi przysłowie, z pustego i Salomon nie naleje. Jeśli nie zadbasz o swój odpoczynek, sen, ruch fizyczny, przyjemności, w momentach kryzysowych trudno będzie Ci znaleźć w sobie siłę na poradzenie sobie z problemami. Może to być trudne w sytuacji ograniczenia możliwości wyjścia z domu, zamknięcia miejsc publicznych, ale dobrze jest szukać choć najmniejszych sposobów na utrzymanie ruchu, przyjemności, aby zachować  poczucie sprawstwa, a zmniejszać poczucie bezradności.

            • Pamiętaj o sobie! Może martwisz się o własnych rodziców? Albo o swoją sytuację zawodową? Może ktoś bliski został zarażony i obawiasz się o jego stan zdrowia? Pomyśl co się z Tobą dzieje, jakie masz myśli, emocje, jak się czujesz?
            • Wyciągnij wnioski z trudnej sytuacji, pomyśl, jak można jej uniknąć w przyszłości.
            • Zadbaj o otoczenie, dostosuj je do temperamentu i potrzeb dziecka, zredukuj możliwe szkody – np. jeśli dziecko zrzuca naczynia na podłogę, daj mu plastikowe talerze.
            • Obserwuj dziecko, ucz się jego reakcji, temperamentu, oznak, gdy zbliża się do swojej granicy cierpliwości i wytrzymałości.
            • Rozpoznawaj swoje granice, jakie sytuacje odbierasz jako podbramkowe, co wzmaga Twój stres (np. upał, głód). Może zmieniają się one podczas akcji #zostanwdomu i innych okoliczności związanych z koronawirusem?
            • Ustal swoją „skalę złości” i informuj dziecko, na którym poziomie w danej sytuacji się znajdujesz (jeżeli taka forma się przyjmie, dziecko może również stosować swoją skalę, informując Cię na jakim poziomie jest w swoich emocjach). Możecie używać cyfr, buziek, porównań.
            • Zaakceptuj emocje – zarówno swoje, jak i dziecka – pozwalają poznać Wasze potrzeby.

             

            Życzę Wszystkim wytrwałości!!

             

          • Jak dbać o więź emocjonalną z dzieckiem

          • „ Ż̇ycie dorosłych ma większy wpływ na dzieci, niż jakiekolwiek świadome próby i metody wychowawcze”.

            Jasper Juul

            Więź emocjonalna

            Więź emocjonalna z rodzicami jest najważniejszym czynnikiem chroniącym dzieci przed podejmowaniem zachowań ryzykownych.

            Jak wskazują liczne doświadczenia dorosłych i badania naukowe, nieistnienie lub zanikanie pozytywnych relacji między rodzicami a dziećmi ma poważny wpływ na późniejsze przyjmowanie przez młodych ludzi negatywnych postaw.

            Rodzice dowiadują się o używaniu przez dzieci substancji psychoaktywnych, dopuszczaniu się aktów agresji, łamaniu prawa czy przedwczesnej inicjacji seksualnej.

            Jakość relacji rodzic – dziecko decyduje o skuteczności oddziaływań wychowawczych, a w efekcie – sukcesie lub porażce rodziców w niwelowaniu problemów rodzinnych, nierzadko wynikających też ze stosowania nieprawidłowych metod reagowania na niepożądane zachowania dzieci.

            Więź emocjonalna pozwala na osobową identyfikację dziecka z dorosłym, dzięki czemu może on modelować oczekiwane zachowania dziecka.

            Prawidłowa relacja między dorosłym a dzieckiem powinna łączyć w sobie dwa aspekty: miłość, akceptację, szacunek oraz granice, normy, wymagania.

             

            Większość rodziców martwi się, czy postępuje właściwie. Oczywiście nie ma rodziców "doskonałych". Wszyscy rodzice miewają trudności i niepokoją się o to, czy wywierają na swoje dzieci dobry wpływ. Dyscyplina jest jednym z problemów, które najbardziej martwią rodziców- co zrobić, aby dzieci dobrze się zachowywały. Dla wielu rodziców ten problem może się okazać bardzo trudny.

             

            Jak stać się lepszym rodzicem ?

            Dla wielu rodziców ten problem może się okazać bardzo trudny. Wydaje się, że każdy ma swoje zdanie na temat tego, jak należy wychowywać dzieci.

            Czy zbyt mało dyscypliny oznacza, że dzieci wymknęły się nam spod kontroli? Czy zbyt surowa dyscyplina sprawi, że zwrócą się przeciw nam?

            Wiemy, że dzieciom są potrzebne granice, aby mogły czuć się bezpiecznie, ale wcale nie jest łatwo wyznaczyć owe granice.

             

            Jak można pomóc dzieciom dobrze się zachowywać ?

            Pozytywne podejście polega na chwaleniu dziecka i zachęcaniu go do pożądanych zachowań oraz upewnianiu się, że poświęcamy dziecku uwagę, kiedy zachowuje się we właściwy sposób.

            Pozytywne podejście nie obejmuje bicia dziecka. Niektórzy rodzice obawiają się, że jeśli nie będą dawali dzieciom klapsów, to stracą nad nimi panowanie, jednak w rzeczywistości dzieje się zupełnie inaczej.

            Im częściej okazujemy dzieciom miłość i szacunek oraz im lepiej dzieci rozumieją, dlaczego chcemy, żeby zachowywały się w określony sposób, tym bardziej chcą spełniać nasze oczekiwania. Przyjęcie tego podejścia pozwala trak- tować wszelkie kary jako środek ostateczny.

             

            Refleksje

            Rodzice są tylko ludźmi, a wychowywanie dzieci wydaje się czasami ciężką pracą, szczególnie kiedy masz na głowie wiele innych spraw.

            Być może zdarza Ci się odreagować swój stres na dziecku, jednak zwykle czujesz się później winny(-a).

            W Polsce kary cielesne wobec dzieci (bicie dzieci) jest przestępstwem !!! Bicie dzieci nie jest skuteczną metodą przekonywania ich, by dobrze się zachowywały - uczy agresji, rodzi bunt i osłabia więź pomiędzy rodzicem a dzieckiem.

             

            Pozytywne wybory rodziców

            • Dawaj dzieciom przykład dobrego zachowania. Dzieci uczą̨ się, naśladując zachowania innych.
            • Zmieniaj otoczenie, a nie dziecko.
            • Wyrażaj swoje życzenia pozytywnie! Mów dzieciom, czego od nich oczekujesz, a nie tylko, czego sobie nie życzysz.
            • Stawiaj realistyczne wymagania. Pamiętaj o tym, aby zadawać́ sobie pytanie, czy Twoje wymagania odpowiadają̨ wiekowi i sytuacji dziecka. Musisz okazać́ więcej cierpliwości, jeśli Twoje dziecko jest jeszcze bardzo małe, albo kiedy choruje lub jest zmęczone.
            • Nie polegaj zanadto na nagrodach i karach. W miarę, jak dzieci dorastają, kary i nagrody stają się coraz mniej skuteczne. Wyjaśniaj powody Twoich decyzji. Negoc- juj ze starszymi dziećmi, stosuj taktykę odwracania uwagi w wypadku małych dzieci.
            • Wybierz wychowywanie bez kar fizycznych i krzyku. Krzyczenie na dzieci lub nieustanne ich krytykowanie bywa równie szkodliwe i może doprowadzać do długotrwałych trudności emocjonalnych. Takie kary nie pomagają dziecku wykształcić w sobie samokontroli i szacunku dla innych.

             

            10 kroków aby stać się lepszym rodzicem

            1. Miłość jest najważniejszą potrzebą wszystkich dzieci.
            2. Słuchaj uważanie tego, co mówi twojego dziecko.
            3. Granice są potrzebne nawet w najbardziej kochającym się związku.
            4. Śmiech pomaga rozładować napięte sytuacje.
            5. Postrzeganie święta z perspektywy dziecka.
            6. Chwal i zachęcaj swoje dziecko.
            7. Szanuj sobie dziecko tak, jak szanowałbyś (szanowałabyś) dorosłego.
            8. Ustal porządek dnia.
            9. W każdej rodzinie potrzebne są pewne zasady.
            10.  Nie zapominaj o własnych potrzebach.

             

            Dbajcie o Siebie i swoją więź z dzieckiem :) 

          • Konkurs Plastyczny „Zaprojektuj swoją maseczkę”

          • CEL KONKURSU

            Aktywizacja uczniów w trakcie kwarantanny.

            Rozwijanie twórczej aktywności plastycznej.

            Rozwijanie wyobraźni i kreatywnego myślenia.

             

            ORGANIZACJA

            Organizatorem konkursu jest Szkoła Podstawowa w Dębogórzu. 

             

            ZADANIE KONKURSOWE

            Zadanie konkursowe polega na wykonania maski na twarz, zakrywającej drogi oddechowe, a następnie zrobienia zdjęcia w nałożonej, wykonanej i ozdobionej masce (dowolna osoba z rodziny lub selfie).

            Maska może być wykonana z użyciem dowolnych materiałów i metod tworzenia, dekorowania czy nadawania znaczeń i treści (haft, malarstwo, elementy przestrzenne itd.)

             

            WARUNKI UCZESTNICTWA

            Uczestnicy (kategorie wiekowe):

            Kategoria 1 – przedszkole i klasy 0

            Kategoria 2 – Klasy I-III SP

            Kategoria 3 – Klasy IV-VI SP

            Kategoria 4 – Klasy VII-VIII SP .

            2. W celu przystąpienia do konkursu należy przesłać zdjęcie pracy konkursowej w formacie JPG.

            3. Uczestnik może zgłosić wykonaną samodzielnie przez siebie pracę, która jest jego własnością i do której żadnych roszczeń nie mogą mieć osoby trzecie.

             

            PRZEBIEG KONKURSU

            1. Zgłoszenie do konkursu odbywa się poprzez wysłanie zdjęcia przedstawiającego pracę konkursową (założoną na osobę maskę) na e-mail: piasma@wp.pl . Praca konkursowa musi zawierać dane kontaktowe uczestnika- imię, nazwisko, klasa, adres e-mail)

            2.Użytkownik biorący udział w konkursie może przesłać 1 zdjęcie – jedną pracę.

            3. Uczestnicy mogą przesyłać zgłoszenia do 22.05.2020

            4. Wyłonienie i ogłoszenie zwycięzcy odbędzie się w dniu 5.06.2020 .

             

            NAGRODY

            Powołane JURY oceni Samodzielność, kreatywność, oryginalność, poziom artystyczny, estetykę wykonania pracy, zgodność z tematem i kryteriami

            Decyzja komisji konkursowej jest ostateczna i niepodważalna.

            Laureaci otrzymają nagrody po powrocie do szkoły oraz pamiątkowe dyplomy, które zostaną rozesłane pocztą elektroniczną.

            Magdalena Piaseczna - piasma@wp.pl

          • REKRUTACJA - SZKOŁA

          • Przypominamy o trwające rekrutacji do klasy I na rok szkolny 2020/2021.

            Dokumenty można składać:

            1. drogą e-mail: sekretariatdebogorze@interia.pl ;

            2. wrzucając do skrzynku znajdującej się w przedsionku przy wejściu głównym szkoły

            3. telefonicznie: 58 679 13 25 ; 501 071 321 ; 518 429 478 ; 515 293 024